بررسی اپیدمیولوژیک سل خارج ریوی در استان قم، طی سالهای 1394-1387

زمینه و هدف: سل یک بیماری عفونی مهم است که معمولاً به دو شکل ریوی و خارج ریوی طبقه‌بندی می‌شود. امروزه، سل خارج ریوی تقریباً یک‌سوم موارد مبتلایان به سل را تشکیل می‌دهد. با توجه به روند صعودی بروز سل خارج ریوی در کشور، این مطالعه با هدف بررسی اپیدمیولوژیک سل خارج ریوی انجام شد. روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی - تحلیلی مقطعی بر روی بیماران مبتلا به سل خارج ریوی، طی سالهای 1394-1387در استان قم انجام گرفت. اطلاعات مورد نیاز از پرونده‌های 463 بیمار مبتلا به سل خارج ریوی به‌صورت سرشماری استخراج شد. داده‌ها با استفاه از آزمون کای‌اسکوئر و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: از کل موارد مسلول (1476 نفر)، 463 نفر (37/31%) مبتلا به سل خارج ریوی بودند. میزان بروز سل خارج ریوی از سال 1394-1387 به ترتیب 38/6، 35/5، 61/2، 26/4، 71/4، 9/5، 8/5 و 71/6% در 100000 نفر بود. میانگین سنی بیماران مبتلا به سل خارج ریوی 47/19±43/36 برآورد شد. همچنین زنان بیشتر از مردان به سل خارج ریوی مبتلا شده و نسبت جنسی (مرد به زن) بیماران، 9/0 بود. شایع‌ترین عضو درگیر سل خارج ریوی به ترتیب غدد لنفاوی (5/30%)، پلور (4/18%) و استخوان (7/14%) گزارش شد. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد بروز سل خارج ریوی در استان قم در سالهای اخیر، روند افزایشی داشته و سل غدد لنفاوی، شایع‌ترین نوع سل خارج ریوی در بین مبتلایان بوده است.